2/02
Vandaag sliep ik uit (lees: 8u op) en gaf Levson de voormiddag vrij.
Ik nestelde me buiten met een boek en een kop thee toen enkele (oudere) kinderen om ballonnen kwamen vragen. De sfeer was echter anders dan gisteren. Ze wouden niet praten of spelen, ze vroegen enkel baloons, bals, toys, Money. Ik gaf wat ballonnen en 3 pennen en later nog wat extra aan de oudste (die engels sprak) om te verdelen. Voor ik het goed en wel besefte was ik omringd door 60 kinderen die allen stilzwijgend voor me stonden. Na een tijdje begonnen ze aan te dringen voor ballonnen en ik gooide een 30-tal in de lucht en zei duidelijk dat dit het laatste was, ze moesten er samen mee spelen. Ze gingen weer weg. Na 5 minuten stonden echter de oudste opnieuw bij me. Ze drongen aan, ik kreeg er genoeg van. Ze wouden mijn horloge, mijn werchter-bandjes, mijn boek, mijn sandalen,..
Ik maakte hen duidelijk dat dit niet kon en dat ze onbeleefd waren. De oudste had 10 ballonnen op zak. Ik maakte me boos en nam ze af om te herverdelen.
Ik moet nog leren aanvoelen wanneer ik kan geven en wanneer niet. Vandaag maakte ik een goed bedoelde fout. Ik gaf in totaal zo’n 50 ballonnen waar enkel om gevochten werd en waar niemand gelukkig van werd. Zo creëer ik een beeld van de muzungu (blanke) waar je enkel bij gaat als je wat wil..
De kinderen gisteren wisten van geen ballonnen, ze kwamen gewoon spelen.
Geen ballonnen of pennen meer voor een tijdje, wie wil komen spelen is altijd welkom.

In de namiddag ging ik met de rest naar het centrum van Lilongwe. We bezochten een internetcafé en de grote markt. De markt is best aangenaam maar de rest van area 3 spreekt me niet zo aan. Omdat dit de hoofdstad is zijn er meer blanke, en daarom ook meer bedelaars en mensen die je aanklampen om hun koopwaar aan de man te doen.

Pas gisteren, wanneer ik op bezoek ging bij Beth en Tine besefte ik hoe arm mijn area wel was. Zij zitten in area 2 en ik in area 4. Het is slechts 10 minuten rijden langs gammele wegen maar toch is het verschil gigantisch. De gebouwen, de winkels, de scholen, de auto’s.

Ik sluit hier af, morgen zondag dus natuuuuuurlijk ga ik naar de zondagsmis, zoals een goed Christen het betaamt.





3/02

God be praised, the water is running. Sinds eergisteren gaat het water weer. Ter compensatie viel de elektriciteit gisteren uit, maar dat is alweer in orde. Deze morgen om 6 u ging ik naar de mis. Het was fan-tas-tisch. De kerk zat propvol en het koor stopte bijna niet met zingen. De mis duurde 2 uur maar ik heb me geen moment verveeld, wat ik niet kan zeggen van onze missen..
Ik viel bijna van mijn bank toen tussen alle woorden Chichewa opeens stuntelig Dries De Grauwe werd gezegd. Ik moest me rechtstellen zodat iedereen me kon zien. De hele kerk begon te plakken en ik voelde me ongeveer zo groot als een hostie. Ik bekom nu thuis van de dienst. Mijn pols doet nog zeer van alle handen die ik schudde en mijn mond staat droog van alle keren ik muli bwanji(how are you), ndiri bwino(i am fine),kaya inu(and how are you) heb gezegd.

Straks komt de parish board opnieuw op bezoek. Deze middag sosiezen mee appelmoes en patatten! Als dat maar goed komt.

Ik zou wat lessen willen voorbereiden voor komende week maar heb nog niks gekregen qua opdrachten. Maandag is het een hele dag examens afleggen voor de lln dus Mrs. Vindudu geeft me mijn opdrachten dan.


Maandag 4/02

Ze hebben mij wa gelapt. Examens duurden niet de hele dag maar tot 10:15. ik moet 3 uur les geven en heb niks voorbereid. Ik maak op 10 minuten een voorbereiding Maths en lees de tekst engels één keer.
Mijn mentor vertrekt naar de markt om 10u en ik wordt voor de 11-jaar oude leeuwen geworpen. Verbazend genoeg gaat alles nog vrij goed. Het is voor beide partijen wat aanpassen, maar vooral de les wiskunde gaat vrij vlot. Bij de les engels lagen mijn doelstellingen te hoog. Ik vroeg dingen die onmogelijk waren. Logisch wanneer je niet voorbereid bent en geen beginsituatie kent..
Lessen duren maar tot 13u deze week, omwille van examens. Ik heb dus veel tijd om voor te bereiden voor morgen, dan zullen ze wat zien.

Dinsdag 5/02

Fantastische dag. Ik had alles tot in de puntjes voorbereid en de lessen liepen heel vlot. De lln die gisteren nog fouten hadden bij wiskunde (11 lln) ving ik op met een BHV-model. Ik zette de sterke aan het werk en gaf extra uitleg aan de zwakkere. Na de schriften te verbeteren stel ik sprakeloos vast dat iedereen het begrepen heeft.

Engels, ik laat de lln de moeilijke vragen van gisteren opnieuw oplossen, maar deze keer in groep en met de hulp van hun handboek. De resultaten waren goed.

Woensdag 6/02

Blijkbaar is er vandaag geen school. Het is Aswoensdag en ik heb de dag vrij.
Ik maak een tocht in de omgeving en geef Lev de dag vrij.

Donderdag 7/02

Alweer examens vandaag. Ik gaf 1 uitgebreide les wiskunde van 60’ en wat bewegingstussendoortjes. De rest van de dag lees ik mijn boek, loop ik wat rond om te kijken of niemand afkijkt. Ondertussen slaapt de lerares, wanneer ik dan les geef gaat ze buiten in het zonnetje zitten.
Ik ging daarnet met Mr Mende en de rest van de leraars plastrons kopen.

In Malawi is het niet ongewoon dat mannen hand in hand over straat lopen. Vrouwen zullen dat nooit doen, maar voor mannen is het een symbool van vriendschap. Ik heb vandaag voor het eerst dat symbool aan den lijve mogen ondervinden toen Mr Mende mijn hand na een soort handdruk niet meer losliet, en we de komende 5 minuten onze tocht hand in hand voortzetten. Het doet toch maar raar moet ik zeggen.

Vrijdag 8/02

Geen les gegeven omwille van examens.
Ik besprak wel met Mr Mende een voorstel waar ik al enkele dagen op zit te broeden.
Zoals eerder gezegd zou ik graag banken kopen. Mr Mende vond het echter nuttiger om boeken te kopen. Beide projecten financieren lijkt me financieel niet bol te werken dus bedacht ik iets anders.
De school heeft tot nu toe alleen al 132 nieuwkomers. Al deze nieuwkomers moeten een uniform hebben. Dat moeten de ouders zelf betalen en laten maken bij een kleermaker. De stof voor zo’n uniform kost zo’n 800 kwacha en het maken nog eens 450. Wanneer we erin zouden slagen om deze geldstroom “binnenschools” te houden strijken we dus makkelijk een mooie winst op. Op lange termijn zou de machine geld blijven opleveren, er van uitgaande dat elke ll minimaal 1x moet veranderen van uniform (het uniform voor standard one is niet hetzelfde dan dat voor standard eight). Ik zou voor de school een stikmachine kunnen kopen. Met de winst kan dan nieuwe stof en schoolmateriaal gekocht worden.
Het voorstel is nu ingediend bij de schoolboard. Het enige probleem is dat zo’n schoolboard er ongeveer even lang over doet om een voorstel goed te keuren als onze regering. Ik vrees dus dat veel van onze nieuwkomers reeds uniformen zullen kopen bij een onafhankelijke kleermaker. Hopelijk komen ze snel tot een beslissing. Ben ik mis in mijn idee, dan verkopen we de stof en de machine opnieuw en maken we maximum 50 euro verlies..
Tis maar een gedacht.
Bedankt trouwens Mevr. Van Keymeulen voor het idee van de schrijfplankjes. Ik leg het zeker voor aan Mr Mende. Ik had er zelf ook al even aan gedacht maar was het idee opnieuw vergeten..

’s Avonds ga ik naar korean garden lodge. Een hotel op 10 minuten rijden. Je kan er gratis en draadloos internetten als je er iets eet. Het is een luxueus paradijs met zwembad, k3-muziek en heel veel blanken. Het is bijna surrealistisch dat dit temidden van al deze armoede kan bestaan. Je voelt je er niet langer in Malawi, het is alsof je een café in Spanje binnenstapt. Ik sprak af met de rest en had een gezellige Nederlandstalige babbel.

Zaterdag 9/02

Luxe dag. De rest ging naar het meer, ik kon niet mee omdat ik morgen een afspraak heb met sister en naar de mis moet om 6u. Daardoor kan ik niet aan het meer blijven slapen en 4 uur rijden voor 5 uur aan het meer lijkt me maar dom.
Ik kocht gisteren op de markt een ‘bao’ (niet te verwarren met een boa). Het lijkt op bantumi (wat u misschien nog kent van de oude nokia-gsms. Ik werd er vrij goed in en speel het geregeld met Lev. Deze morgen kreeg ik bezoek van wat kinderen en speelde de hele morgen bao.
In de namiddag ga ik opnieuw naar korean garden lodge en internet wat. Ik betaal de ober 500 kwacha (hij vroeg 1000) onder de tafel om te mogen zwemmen (alleen voor residenten, al heb ik daar mijn twijfels bij) en neem een warme douche. Dat doet deugd na 11 dagen.

Op tijd in bed, morgen om 5u op, want je bent katholiek of je bent het niet e.

Zondag 10/02

Blijkbaar ben ik niet zo katholiek als ik dacht. Ik verslaap me en mis de mis.
Tegen 11u ga ik op bezoek bij sister. Ze nodigde me uit op haar communie. Ik eet er met de zusters en tegen 6u ben ik weer thuis.

Maandag 11/02
Fantastische dag. Mijn voorstel is verbazingwekkend genoeg reeds goedgekeurd door de schoolboard. Nog verbazingwekkender, er is al een naaimachine aanwezig. De machine staat hier al enkele jaren maar het idee om er wat mee te doen bleef achterwege. Na mijn lesactiviteiten ga ik met Mr. Mende naar de stad. Daar vergelijken we de prijzen van 4 “groot”handelaars.
Omdat we de stoffen, elastieken, knopen, ritsen en garen in zulke grote hoeveelheden kopen kon ik een mooie korting krijgen. Na het vergelijken van de prijzen van de lokale kleermaker denk ik dat we per uniform ongeveer 500 kwacha winst kunnen maken.
Na veel rekenwerk kom ik tot de eindconclusie dat we per maand van 21 werkdagen een winst van 31750 kwacha kunnen opstrijken, indien we per dag 5 uniformen maken, wat volgens de kleermaker zeker mogelijk is. Met 152 uniformloze nieuwkomers is ons klantenaantal verzekerd.

Van de 20 000 kwacha die ik investeer in materiaal kan ik achteraf eventueel 10 000 weerkrijgen. Zo heb ik voor 50 euro een zeer winstgevend en langtermijn plan helpen opstarten.
Mijn schattingen van vrijdag blijken dus niet helemaal te kloppen, maar deze keer ben ik zeker van de berekeningen.

Door al het werk dat hier in kruipt heb ik het natuurlijk heel druk. Gelukkig moet ik nog niet veel les geven deze week. Ik geef ongeveer 3u les per week.
Na gesprek met Mr. Mende neem ik volgende week ook de lessen engels en wiskunde in standard 5 en geef hier en daar wat knutsel en muzieklessen.
Ik kom tenslotte naar hier om les te geven, niet om investeerder te spelen. Dit was gewoon een gelegenheid die ik niet mocht laten schieten. Na deze week kan ik me weer volop in het lesgeven storten.

Het is nu half 7 en ik moet nog beginnen aan mijn lessen voor morgen, en mijn businessplan voor de schoolboard nog verder uitwerken.
Mocht dit project echter lukken, dan ben ik de gelukkigste man in Lilongwe.

Dinsdag 12/02

Drukke dag. Ik gaf engels en maths en installeerde het 2e korfbaldoel. Dit was 2 jaar geleden afgebroken en niemand dacht eraan het opnieuw op te stellen.
Morgen ga ik met Mr Mende naar de markt om de stoffen te kopen. Ik ben al de hele dag bezig met berekeningen maken voor het project. Ik denk dat alles klopt. Maandag steken we van wal.
Het is nu 20:10 en ik begin aan mijn trajectverslag, reflectieverslag en lesvoorbereidingen voor morgen.
Vrijdag ga ik opnieuw naar Korean garden lodge om te internetten en zaterdag komt de hele bende eten.

Woensdag 13/02

Alle stoffen zijn binnen. Vandaag ook het gevecht met de kakkerlakken begonnen. Dries 5-kakkerlakken 0.

Donderdag 14/02

Na de lessen een kleermaker gaan zoeken en gevonden. Hij mat alle lln van standard 8 zodat hij morgen de stoffen kan beginnen knippen. Maandag begint hij dan met de uniformen te maken.
Dries 7,5 (één gigantische kakkerlak) –kakkerlakken 1 (hij deed me ferm verschieten)

Vrijdag 15/02

Geen school. Midterm holliday. Afspraak met Mr. Mende om 9 u (zeg maar 10 u) en deze namiddag naar Korean Garden.
Terwijl ik op Mr. Mende wacht maak ik het lokaal van de kleermaker schoon. Het was volledig volgestapeld met banken, stoelen en banden. De naaimachine wordt er straks ingezet en de kleermaker begint om 14u met knippen (oorspronkelijk 7u).
Een Malawiaan overtuigen dat dingen op tijd moeten klaar zijn is echter niet evident.
Elke dag dat er niet gewerkt wordt verliezen we 300 kwacha. Als het lokaal tegen 14u vandaag niet klaar is dan kan er niet geknipt worden en kan er maandag niet genaaid worden.
Het is vermoeiend om de hele tijd achter hun vodden te zitten, maar wat me het meest bevreesd is dat na mijn vertrek de hele zaak zal instorten.
Na veel overleg kwamen we tot een prijs per standard waar iedereen mee kon leven. In plaats van 500 kwacha winst per uniform maken we er 200. Dat reduceert de winst per maand tot 21000 kwacha maar is redelijker voor de ouders.

Ik heb het kakkerlakken nest ontdekt!Dries 20 – kakkerlakken 1